Obecnie zdecydowanie bardziej zwraca się uwagę na potrzeby uczniów i bardzo dobrze. Można odnieść wrażenie, że w naszym społeczeństwie wiele się zmieniło i choć nadal nie jest idealnie, to coraz więcej osób wie, że depresja jest chorobą i nie udziela już wyjątkowo głupich rad z cyklu: „weź się za siebie”. Wiele osób w tym także dzieci zmaga się z fobią społeczną. My dziś skupimy się na dzieciach i doradzimy, jak nauczyciel może pomóc w czasie lekcji.
Czym jest fobia społeczna?
Zacznijmy może od wytłumaczenie tego, czym jest owa fobia społeczna. Trzeba pamiętać, że nie jest to żaden wymysł, lecz ciężka przypadłość. Czasami rodzice czy nauczyciele sądzą, że dane dziecko jest bardzo nieśmiałe i ma problemy z nawiązywanie kontaktów. Na wiele, nawet zwykłych sytuacji reaguje stresem i to sporym. Trzeba zdawać sobie sprawę, że takie zachowanie nie mieści się w kanonach wpisujących się w zachowania zdrowe, a wręcz przeciwnie. Można odnieść wrażenie, że występuje jakaś dysfunkcja i w tym kierunku trzeba iść. Tyle tylko, że nie jest to dysfunkcja, lecz fobia społeczna, która jest rodzajem lęku, który pojawia się w sytuacjach życiowych lub przy spotykaniu niektórych ludzi.
Objawy z jakimi może zmagać się dziecko?
Osoby dotknięte tym lękiem mają problem z codziennym funkcjonowaniem i nawet prosta czynność taka jak przywitanie się czy odpowiedź na zadane pytanie wywołuje u nich stres. Pojawia się też poczucie niepewności czy wręcz histerii. Nietrudno się domyślić, że dla osoby chorej jest to uciążliwe. Objawy mogą być różne i być fizyczne, ale też psychiczne. Do najczęstszych należą: drżenie rąk i głosu, duszności, lęk, panika, jąkanie się, uczucie zimnego potu na dłoniach i plecach,ale też nadmierne pocenie się. Do tego może dochodzić uczucie suchości w ustach, przyspieszona praca serca, a nawet bardzo nieprzyjemne dolegliwości takie jak wymioty czy biegunki. Mogą one pojawić się nawet przy codziennych sytuacjach czy podczas egzaminu ósmoklasistów. Fobii w żadnym przypadku nie można bagatelizować.
Jak leczyć fobie społeczną?
Leczenie fobii społecznej musi odbywać się u lekarza. Tutaj niezbędna jest pomoc psychiatry, który dokona pełnej diagnozy, ale też przepisze odpowiednie leki. Stosowanie medykamentów rzeczywiście jest skuteczne. Jednak w wielu przypadkach najskuteczniejszą formą leczenia fobii jest połączenie farmakoterapii i psychoterapii. Jednocześnie nie można dziecka wrzucać na głęboką wodę i uznać, że skoro jest leczone, to musi zacząć radzić sobie w różnych sytuacjach. Wręcz przeciwnie, trzeba wykazać się pełnym zrozumieniem i powoli wdrażać właściwe działania. Rolą nauczyciela jest także przeprowadzanie lekcji, aby dziecko z fobią społeczną nie odczuwało jeszcze większego stresu, który przekłada się na inne problemy. Na pewno lepiej czasem odpuścić i nie przepytywać dziecka. Warto też pójść na kompromis i dać możliwość dziecku pisania kartkówki zamiast przepytywania go ustnie. Jest to dobry pierwszy krok. Jednak są fobie społeczne o zdecydowanie cięższym przebiegu i w takim przypadku poza leczeniem u psychiatry i terapią, nauczyciel i pedagog szkolny muszą w realny sposób współpracować z rodzicami dla osiągnięcia jeszcze lepszych efektów. Dziecko może mieć problem nawet z zapamiętywaniem co ma zadane, ale też jak ma przebiegać egzamin. Stąd rodzice powinni często spotykać się z nauczycielem bądź komunikować online i mieć dostęp do najważniejszych informacji. Ważne, by znali link do pełnej informacji o egzaminie ósmoklasistów czy też wiedzieli jak dziecko zachowuje się na samych zajęciach.
Ostra fobia społeczna – co wtedy?
W przypadku, gdy fobia społeczna ma naprawdę ostry przebieg, trzeba wdrożyć szereg działań. Oczywiście najważniejsze jest leczenie farmakologiczne. Ale może się też okazać, że dziecko musi mieć indywidualny tok nauczania. Do tego należy poinformować rodziców, że ich dziecko może przystąpić na specjalnych zasadach do egzaminu. I tutaj rolą szkoły jest przygotowanie ich. Dziecko nie może być z tego powodu stygmatyzowane. Pełne zrozumienie jest tutaj niezwykle istotne.
